علاّمه مجلسى از حضرت صادق(عليه السلام) روايت مى كند: به هنگام ورود به شهر كوفه از مسجد سهله ديدن كن و در آن جايگاه مقدّس نماز بگزار و حلّ مشكلات دينى و دنيايى ات را در آن مقام از حضرت حق بطلب، زيرا...

زيرا مسجد سهله خانه حضرت ادريس است; انسان بزرگوارى كه در آنجا به پيشه خيّاطى مشغول بود و نمازش را در آن جايگاه اقامه مى كرد.

آرى، آن كس كه در آنجا دست نياز به سوى بى نياز بردارد بى جواب نمى ماند و در قيامت در كنار ادريس از مقام بلندى برخوردار خواهد بود و به خاطر عبادت و اظهار نيازمندى در آن مسجد، از ناراحتيهاى دنيايى و شرّ دشمنان در پناه حق قرار خواهد گرفت(1).
طبرسى بزرگوار در « مجمع البيان»(2) حضرت ادريس را از قديمى ترين پيامبران خدا و جدّ پدرىِ نوح مى داند.
عنايت كنيد كه حضرت ادريس كه قبل از نوح مى زيسته فرهنگش همراه نماز بوده و مكان اقامه نمازش چندان مقدّس و مبارك است كه حضرت صادق (عليه السلام)دعاى دعا كننده را در آن مقام مستجاب مى داند.

24 ـ بحار الانوار : 11/280
25 ـ 6/518

برگرفته از سایت رایة العباس